10 Ocak 2010

İnsanı mutlu kılan basit bir detay

Gecenin ilerlemiş bir saatinde zifiri karanlığına/sessizliğine (sessizliğin de rengi olur) baktığınız, bakıp huzur bulduğunuz denizden gelen dalga sesi. Benim için yazlıkla ve onun getirdiği mutlulukla var olmuş bir ayrıcalıktı, bugünkü müşahedeme göre, aynı sahneye İstanbul'da tanık olmak da ömür uzatır. Yeminle.

1 yorum:

ggg dedi ki...

malum burda dalga yok deniz uzakta ve gri birsey. kanal var iste, iyot da kokmuyor.
gecenlerde hava biraz guzel okuldan ciktim eve yuruyeyim dedim 10 dakika mesafe.
yururken hafiften ruzgar esti, kanal kenarlarindaki botlarin kiclari suya vurdu hani bebekte yururken duyarsin ya o botlarin denize vurus seslerini, onlari hatirladim. bir de deniz kokmaz mi iyot iyot yosun yosun
mutlu mu oldum daha mi karanligima gomuldum bilemedim
bir teknenin kicinin suya vurmasina kulak kabartmak diye de tanimlanabilir hasret
bilemedim...
ggg